Glośność

Głośność określa się w fonach. Dla dźwięku o częstotliwości 1000 HZ skala fonowa (subiektywna) odpowiada skali decybelowej (obiektywnej). Dźwiek na progu słyszalności ma głośność zero fonów. Granica bólu odpowiada głośności 120. . .130 fonów. Ze względu na logarytmiczny charakter skali fonowej, w obszarze powyżej 50 fonów powiększenie głośności 0 10 fonów sprawia subiektywne wrażenie, że głośność źródła wzrosła dwukrotnie. Głośność wypadkowa (sumaryczna). Jednakowo głośne źródła dźwięku częściowo tłumią sie wzajemnie, a przy różnej głośności źródło głośniejsze tłumi źródło mniej głośne, Stąd też np. dwa jednakowo głośne źródła dźwięku są łącznie głośniejsze tylko 0 3 fony niż każde z nich oddzielnie, a trzy źródła o jednakowej głośności tylko 0 5 fonów. Wypadkowa głośność kilku źródeł dźwięku o różnej głośności jest równa głośności najsilniejszego z nich. Uciążliwość dźwięku (stopień przykrości wrażenia słuchowego) zależy od barwy, czyli ilości i rodzaju składowych harmonicznych, oraz od stopnia nieregularności głośności dźwięku. Szczególnie nieprzyjemne wrażenie wywołują dźwięki 0 częstotliwości 2000 . . . 10 000 HZ i dlatego w celu zwalczenia hałasu dąży się przede wszystkim do możliwie skutecznego tłumienia fal głosowych z tego zakresu. Bardzo uciażliwe sa również nieoczekiwane lub nieregularne impulsowe wzrosty głośności, np. pojedyncze stuki, trzaski, strzały i inne. Akustyczne widmo hałaśliwości pracy silnika. Hałas wydechu czy szmerów ssania jest mieszaniną dźwięków różnej wysokości. Natężenie wypadkowe nietłumionego hałasu, jak i poszczególnych dźwięków składowych zależy od wielu czynnikow, a przede wszystkim rodzaju silnika (dwusuw czy czterosuw), pojemności skokowej, prędkości obrotowej wału korbowego oraz ciśnienia sprężania. [więcej w: salon toyoty warszawa, vb leasing poleasingowe, trasbus ]