Przy dalszym powiekszaniu sie obciazenia dla poszczególnych punktów gruntu podloza naprezenia styczne sa wieksze od wytrzymalosci gruntu na scinanie (krzywa 2)

Przy dalszym powiększaniu się obciążenia dla poszczególnych punktów gruntu podłoża naprężenia styczne są większe od wytrzymałości gruntu na ścinanie (krzywa 2). W miarę jak wzrasta ciśnienie, ilość miejsc, gdzie powstają odkształcenia plastyczne wzrasta, jak również wzrasta osiadanie nasypu, po czym zaczyna się proces wyciskania gruntu spod nasypu. Po bokach nasypu powstają wypukłości wyciśniętego gruntu (krzywa 3). Rodzaj odkształceń gruntu podłoża zależy od kolejności warstw gruntu, od grubości warstw podlegających odkształceniom i od ich zdolności ściskania się lub też rozpływania pod wpływem działania ciśnienia. Przy gruncie jednorodnym, zalegającym niezbyt głęboko odkształcenie odbywa się z jednoczesnym powstawaniem w gruncie krzywych powierzchni poślizgu według tych powierzchni zostaje grunt wyciśnięty spod nasypu, tworząc wypukłości boczne. Dla przykładu budowy nasypu na warstwie gruntu o małej grubości warstwy (w po równaniu z szerokością podstawy nasypu) i o małej wytrzymałości, położonej na warstwie bardziej zagęszczonej, odkształcenia plastyczne obejmują całą warstwę miękkiego gruntu pod nasypem. Grunt ten zostaje wyciśnięty spod nasypu na boki. Obliczenie stateczności powinno się odbywać zależnie od przeznaczenia nasypu według jednego z następujących schematów: a) stateczność na powstawanie zjawisk plastycznych w poszczególnych punktach podłoża b) stateczność na powstawanie w gruncie płaszczyzn poślizgu oraz na boczne wyciskanie gruntu. [więcej w: vb leasing poleasingowe, mibo olsztyn, salon toyoty warszawa ]